Według słownika socjalizacja à proces kształtowania osobowości człowieka, przekazywania MU systemu wartości i wzorów kulturowych przez środowisko Społeczne. Poprzez proces socjalizacji Człowiek sprawie się pełnoprawnym członkiem społeczeństwa. Proces socjalizacji ciągnie się przez câlé Życie człowieka. Całe Życie uczymy się współżycia w społeczeństwie. Socjalizacja jest najbardziej intensywna w okresie dzieciństwa, wtedy Człowiek zaczyna się wdrażać w Życie, sprawie się naturą społeczną. Najważniejsi w tym procesie są Rodzice dziecka, na kilkanaście etapach życia nauczyciele i wychowawcy, także rówieśnicy i różnego rodzaju instytucje, Takie Jak Kościół i Szkoła. Modèle konfliktowy już w samej nazwie zakłada istnienie konfliktu między potrzebami dziecka a wymaganiami Opiekuna. Jego zadaniem jest spowodowanie poprzez système nakazów je zakazów, Kar i nagród przyjęcie przez Dziecko niezgodnych z jego naturą zachowań, przyjętych przez normy i wzorce Społeczne. W tym modelu Wspólna Głośna Lektura w zależności OD II Może pełnić rolę nagrody lub też Kary. Ten Okres socjalizacji nie Musi być silnie emocjami zabarwiony, Ponadto osobami socjalizującymi nie jest już jedynie Rodzina, mogą à być osoby nieznajome, bezwiednie wpływające, źródłem wiedzy mogą być również Takie nośniki Jak Książka Czy Media, nie Musi być à Człowiek wyłącznie. Modèle “laissez-faire” zwany też inacjay modelem przyzwolenia, zakłada, że rozwf dziecka przebiega spontanicznie, według Własnych wewnętrznych reguł i nie należy w niego ingerować.
Rola opiekunów sprowadza się do pour atmosfery pozwalającej dziecku na podejmowanie takiej Aktywności, Jaka jest MU w danym czasie Potrzebna. Opiekun Może udzielić dziecku Informacji zakazującej danej czynności, jedynie wówczas, Gdy OWA czynność łamie obowiązujące normy Społeczne. Według Tego modelu Dziecko samo decydowało par o tym, Czy ma ochotę posłuchać Czytania, Jak długo Ono ma trwać i w dowolnym momencie mogłoby odstąpić OD tej formy Aktywności. À Dziecko także odwoływano o wyborze livres według Własnych upodobań. Natomiast opiekun byłby jedynie “narzędziem” do Czytania, mającym niewielki Wpływ na rodzaj czytanych treści, częstotliwość i dłuĩć Czytania, un nawet na Możliwość zachęcających rozmów na temat przeczytanej lektury. Modèle wzajemności czyli inacjay współpracy, traktuje Obie strony (Dziecko i Opiekuna) procesu interakcji jako Autonomiczne, Aktywne jednostki, wnoszące swla odmienny i istotny Wkład w proces RELACJI. W tej interakcji panuje wzajemna akceptacja i Dobry Kontakt rozumiany jako uwspólnienie systemu znaczeń dla prawidłowej komunikacji. Obustry`s proces oddziaływań polega na współpracy i dialogu, podejmowaniu zadań wspólnych, wymianie doświadczeń oraz wzajemnym korzystaniu ze swoich kompetencji. Wychowawca, rozpoznając strefy aktualnego je najbliższego Rozwoju dziecka, ma obowiązek dopasować materiał, jego-forme i treść do możliwości i wychowanka potrzeb. W tym modelu Praca z książką jest najefektywniejsza. To Obie strony są odpowiedzialne za dobór utworu-opiekun Może przygotować kilka alternatywnych tekstów, adekwatnych do wychowanków poziomu, natomiast Dziecko wybiera, co odpowiada jego aktualnemu nastrojowi i potrzebom.
